Анотація

Тіл мен мәдениеттің өзара әрекеттесуі мен өзара әсері қарқынды зерттеу саласы болып табылады, нәтижесінде бірқатар жаңа пәндер мен тұжырымдамалармен қатар
лингвистикалық терминдер мен мәдени айырмашылықтар тұрғысынан сәйкессіздік ретінде
көрінетін тілдік және этникалық тосқауыл ұғымы пайда болды. Мәдениетаралық тәсіл жазбаша аударма мен аударма қызметіне жаңа көзқараспен қарауға мүмкіндік береді. Халықтың мәдениеті мен әлеуметтік өмірінің ерекшеліктері оның тілінде және ана тілін білудің барлық жиынтығында көрінетіні белгілі. Сонымен, аударма екі түрлі тілдік жүйені салыстыру ғана емес, сонымен қатар екі түрлі мәдениеттің байланысы. Мәдениет белгілі бір тауашада пайда болады және жұмыс істейді және жергілікті және жалпы компоненттерден тұрады. Әлбетте, жергілікті компоненттердің арқасында әлемнің тілдік көрінісіндегі ұлттық ерекшеліктер қалыптасады, бұл мәдениетаралық түсінбеушілікке әкеледі. Алайда, Қазақстанның көпмәдениетті қоғам құрудағы тәжірибесі бізге әр ұлттың мәдениеті басқа мәдениеттермен үйлесімді өзара іс-қимыл жасайтын жергілікті мәдени даму мүмкіндігі туралы сенімді түрде айтуға мүмкіндік береді. Әрине, аударма бұл жерде ерекше рөл атқарады, ауызша және жазбаша ақпарат алмасуға, әртүрлі этникалық топтардың өкілдері арасындағы мәдени кодқа ықпал етеді, әртүрлі мәдениеттер арасындағы көпірді қалыптастырады.