Аңдатпа

Бұл ғылыми жұмыс Еуропалық Одақ саясаты контекстінде қарастырылған Кипр мәселесін Түркия мен Грекия арасындағы этнотерриториялық қақтығыс ретінде зерттеуге арналған. Автор Кипр гректері мен түріктері арасындағы қарым-қатынастардың динамикасын түсіндіру үшін примордиализм, инструментализм және конструктивизм сияқты этникалық қақтығыстың негізгі теорияларына сүйене отырып, аналитикалық көзқарасты қолданады. Осы теориялар аясында этникалық бірегейліктің қалыптасу механизмдері және оның шиеленісуіндегі рөлі, сонымен қатар дағдарыстың дамуына сыртқы саяси факторлардың әсері зерттеледі.
Қақтығыстың тарихи контекстіне ерекше назар аударылады, оның ішінде Грециямен бірігуге ұмтылу ретінде энозистің негізгі идеялары және аралды бөлу тұжырымдамасы ретінде таксим. Бұл идеялар Кипр дағдарысының себептері мен динамикасын түсінуде орталық орын алады, Кипрдің ішкі саясатын ғана емес, сонымен қатар сыртқы араласуды, оның ішінде ЕО-ны да анықтайды.
Сондай-ақ автор Еуропалық Одақ пен БҰҰ-ның Кипрдің интеграциялану үдерісіндегі стратегиялық ұстанымын және аймақтағы күштердің теңгеріміне әсерін баса көрсете отырып, қақтығыстағы делдал ретіндегі рөлін талдайды. Түркия мен Грекия арасындағы шиеленістің жаңа факторына айналуы мүмкін Кипрдің НАТО-ға кіру мүмкіндігіне байланысты қазіргі заманғы проблемаларды талдауға ерекше назар аударылады. Осы сыртқы саясат пен ішкі факторлардың өзара әрекеттесуі қақтығыстарды шешу тетіктерін түсінуге кешенді көзқарасты талап етеді.
Жұмыс Кипрдің халықаралық құрылымдарға интеграциялануының маңыздылығын және мәселені шешуге сыртқы субъектілердің ықпалын атап көрсете отырып, этносаяси теориялар мен халықаралық саясат призмасы арқылы Кипр шиеленісін талдаудың жүйелі тәсілін ұсынады.